Το Εσπερινό ΕΠΑ.Λ. Ιεράπετρας στα πλαίσια του προγράμματος «Μια Νέα Αρχή στα ΕΠΑ.Λ.» υλοποίησε την κατασκευή του έργου με θέμα: «Α)Ανακατασκευή Αυτόνομου Αναπηρικού Αμαξιδίου για άτομα Α.Μ.Ε.Α με χρήση PLC-ARDUINO-RASPBERRY Pi και Β) Δημιουργία-Κατασκευή 3D-Εκτυπωτή για εκτύπωση βασικών μερών του αναπηρικού αμαξιδίου».
Το Εσπερινό ΕΠΑΛ Ιεράπετρας για ακόμα μια χρονιά θέτει τον πήχη πιο ψηλά και καινοτομεί στο χώρο της «Έξυπνης» Τεχνολογίας με νέες ιδέες στην ψηφιακή και τεχνολογική εξέλιξη, θέτοντας τον πήχη της εξέλιξης της τεχνογνωσίας των μαθητών ακόμα υψηλότερα.
Σκοπός και στόχος είναι οι μαθητές και μαθήτριες μας να μπορέσουν να δουν, να σκεφτούν, και να δημιουργήσουν έξω από το γνωστικό αντικείμενο μια Ειδικότητας και να μπορέσουν να καλλιεργήσουν το κομμάτι της δημιουργικότητας σε νέες κατασκευές.
Στα πλαίσια αυτού του έργου, συνεργαστήκαμε ο Τομέας Ηλεκτρολογίας, με τις γνώσεις στο κομμάτι των αυτοματισμών και της Ηλεκτρολογίας, με τον Τομέα Πληροφορικής, με τις γνώσεις των Δικτύων και την εγκατάσταση Εξυπηρετητών – Πελατών (Server – Client) και του Προγραμματισμού για την υλοποίηση του έργου μας.
Στο έργο πήραν μέρος συνολικά 40 μαθητές και μαθήτριες από όλες τις τάξεις Α, Β, Γ, και Δ (για το σχολικό έτος 2019-2020 στο Εσπερινό ΕΠΑΛ Ιεράπετρας είχαμε δύο τάξεις αποφοίτησης την Γ και την Δ με τις αντίστοιχες Ειδικότητες των Τομέων συνεργασίας ).
Έγινε χωρισμός των μαθητών/μαθητριών σε 4 ομάδες των 10 ατόμων. Οι μαθητές που επιλέχτηκαν είναι κάποιοι από την Α τάξη, και οι μαθητές της Β και Γ Τάξης των τομέων Ηλεκτρολογίας και Πληροφορικής.
Σε μια δύσκολη συγκυριακά σχολική χρονιά εξ αιτίας της πανδημίας που έπληξε και πλήττει τη χώρα μας, μέσα από αντίξοες συνθήκες καταφέραμε είτε εξ αποστάσεως, είτε δια ζώσης να μπορέσουμε να δουλέψουμε κομμάτια του έργου μας.
Το έργο μας φέτος απαρτίζεται από δύο μέρη. Το πρώτο μέρος είναι η ανακατασκευή ενός αναπηρικού αμαξιδίου με νέα υλικά και το δεύτερο μέρος είναι η σχεδίαση, κατασκευή εξ αρχής ενός 3D – Printer και η εκτύπωση βασικών μερών .
Η ολομέλεια των δυο (2) πρώτων ομάδων μπήκαν στη διαδικασία να σχεδιάσουν
Οι μαθητές της 1ης ομάδας μελέτησαν το παλιό αναπηρικό αμαξίδιο και κατεγράψαν τα υλικά που θα χρειαστούμε για την ανακατασκευή του. Και οι μαθητές της 2ης ομάδας μελέτησαν και σχεδίασαν πως θα πρέπει να είναι η κατασκευή του 3D -Printer
Στην συνέχεια λόγω του γενικού lockdown καταφέραμε εξ αποστάσεως να συνεργαστούν και οι 4 ομάδες όλες μεταξύ τους και να μπορέσουμε να προγραμματίσουμε κώδικες του έργου όσον αφορά το προγραμματισμό για το Αναπηρικό Αμαξίδιο.
Καταφέραμε να προγραμματίσουμε το βασικό πρόγραμμα κίνησης σε προγραμματιζόμενο ελεγκτή, καταφέραμε να προγραμματίσουμε σε Arduino τις φωνητικές εντολές που δημιουργήσαμε, μαζί με μια εφαρμογή χειρισμού από το κινητό μέσω επικοινωνίας Bluetooth, για να μπορεί να κινείτε και με τη φωνή μας το αναπηρικό αμαξίδιο.
Εξ αιτίας της Πανδημίας και το γενικότερο lockdown σε όλες τις χώρες του πλανήτη, κάναμε μια έρευνα αγοράς υλικών για το τι θα χρειαστούμε για την κατασκευή του 3D Printer, όμως δεν μπορούσαμε να παραγγείλουμε υλικά γιατί δεν μας έδιναν κάποια εγγύηση κανένα μαγαζί στην Ελλάδα, για το πότε θα φτάσουν τα υλικά.
Κατά τη διάρκεια της καραντίνας δείξαμε μερικά βίντεο στους μαθητές μας για να μάθουν να σχεδιάζουν στο σχεδιαστικό πρόγραμμα Blender αλλά και το slic3r που μετέπειτα θα το χρησιμοποιήσουμε για να στείλουμε στον 3D Printer κάποιο έργο για εκτυπώση. Επίσης, ένα άλλο πρόγραμμα που θα χρησιμοποιήσουμε αργότερα είναι το Pronterface για το Callibration και τις απαραίτητες ρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν για να μπορέσει ο 3D Printer να εκτυπώσει με ακρίβεια.
Στην συνέχεια η ομάδα 3η και 4η προγραμματίσαν τα αισθητήρια των καρδιακών παλμών και το αισθητήριο της σκόνης. Οι μαθητές μας είχαν την σκέψη και την πρωτοβουλία να βάλουμε το αισθητήριο καρδιακών παλμών στο αναπηρικό αμαξίδιο σε περίπτωση που ο χειριστής του αισθανθεί περίεργη μεταβολή στους καρδιακούς παλμούς του να μπορεί ανά πάσα στιγμή να κάνει μια μέτρηση, ακόμα κι αν βρίσκεται στο αναπηρικό αμαξίδιο του. Και προσθέσαμε και το αισθητήριο της σκόνης, αν για παράδειγμα ο χειριστής του αναπηρικού αμαξιδίου έχει πρόβλημα με το οξυγόνο του και ανήκει σε ευπαθή ομάδα, κι αν έχει υψηλά ποσοστά σκόνης στον αέρα όπου θα τον δυσχεραίνουν να μην βγει έξω ή να μην πάει μεγάλη βόλτα με το αναπηρικό του αμαξίδιο.
Επίσης, η 1η και 2η ομάδα άρχισαν να μετά την επιστροφή μας στο σχολείο να ασχολούνται με τον έλεγχο και την συναρμολόγηση του αναπηρικού αμαξιδίου από τα υλικά που χρειάστηκε να πάρουμε. Ξεκίνησαν εκ νέου να καλωδιώνουν και να μετατρέπουν το πρόγραμμα του PLC για την κίνηση των κινητήρων.
Στο τέλος Ιουνίου μια ακόμα ομάδα μαθητών κατάφερε να προγραμματίσει το GSM MODEM CMR 2020 και GPRS, για να μπορεί ο χειριστής του αναπηρικού αμαξιδίου αν αντιμετωπίσει έναν οποιονδήποτε κίνδυνο να στείλει SMS που βρίσκεται σε κάποιο οικείο πρόσωπο του.
Το καλοκαίρι καταφέραμε και βρήκαμε όλα τα υλικά που χρειαζόμασταν για να κατασκευάσουμε τον 3D Printer μας και αφού ήρθε η παραγγελία αρχίσαμε με το στήσιμο της βάσης εκτύπωσης. Εκεί γύρω στον μήνα Αύγουστο καταφέραμε να κάνουμε συνάντηση με τους μαθητές μας για να ξεκινήσει η διαδικασία της συναρμολόγησης του 3D Printer που έχει διαστάσεις 40χ40χ40 τουλάχιστον το κρεβάτι εκτύπωσης 30×30.
Το Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο καταφέραμε να ολοκληρώσουμε την διαδικασία της συναρμολόγησης, γιατί χρειάστηκε να κάνουμε αρκετές τροποποιήσεις και το σημαντικότερο είναι η διαδικασία του προγραμματισμού του 3Δ Εκτυπωτή.
Δοκιμαστικές Εκτυπώσεις – Βίντεο :
Η Αφίσα του Έργου μας
Αφίσα_Έργου_Καροτσάκι_3Δ_Εκτυπωτή3
